كافرى ، غلامى مسلمان داشت . غلام به دین و آیین خود سخت پایبند بود و كافر، او را منعى نمى كرد . روزى سحرگاه ، غلام را گفت : طاس و اسباب حمام را برگیر تا برویم . در راه به مسجدى رسیدند. غلام گفت :اى خواجه !اجازت مى فرمایى كه به این مسجد داخل شوم و نماز بگزارم . خواجه گفت : برو؛ ولى چون نمازت را خواندى ، به سرعت باز گرد. من همین جا مى ایستم و تو را انتظار مى كشم .
نماز در مسجد پایان یافت . امام جماعت و همه نمازگزاران یك یك بیرون آمدند . اما خواجه هر چه مى گشت ، غلام خود را در میان آن ها نمى یافت . مدتى صبر كرد؛ پس بانگ زد كه اى غلام بیرون آى . گفت : نمى گذارند كه بیرون آیم . چون كار از حد گذشت . خواجه سر در مسجد كرد تا ببیند كه كیست كه غلامش را گرفته و نمى گذارد كه بیرون آید . در مسجد، جز كفشى و سایه یك كس ، چیزى ندید . از همان جا فریاد زد: آخر كیست كه نمى گذارد تو بیرون آیى . غلام با لبخند  گفت : همان كس كه تو را نمى گذارد كه به داخل آیى

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: